In mijn leven heb ik agressie, aanvallen, te assertief zijn, te alert zijn gebruikt als verdedigingsmechanisme. En nog soms kan ik best wel bot reageren. Dan gaat mijn hart op slot en haal ik uit. Meestal verbaal, vanuit boosheid, een emotionele reactie, meestal op een trigger van een oude kwetsuur. Zijnde: niet gehoord worden, niet meetellen, onrechtvaardig behandeld worden, machteloosheid. Dat zijn de meestvoorkomende.Één van de moeilijkste dingen vind ik dan om mijn hart open te houden naar de ander als zo iets gebeurd. Mijn overlevingsmechanisme schiet automatisch in gang.
Ik ben daar al jaren mee bezig hoe ik mijn grens kan aangeven vanuit een open hart. Zonder telkens in dat mechanisme te schieten. Want het brengt (uiteraard) geen zoden aan de dijk. Twee harten op slot willen elkaar overtuigen van hun eigen gelijk of van de fout van de ander maar horen elkaar niet.
Dat hart proberen open te houden in conflictsituaties is met vallen en opstaan. Soms lukt het, soms ook niet.
Maar nu is het tijd om mijn teveel aan agressie, te veel aan assertiviteit, te aanvallend zijn, te vervangen door Zachtaardigheid. Vanuit zachtaardig Zijn mijn grens aangeven. Wel duidelijk zijn, eerlijk en met een open hart.
Dus heb ik twee symbolen gemaakt. Het ene, de houten stok, met scherpe, prikkende uiteinden en uitsteeksels, in het rood beschilderd. Het rood dat staat voor zowel mijn gekwetstheid als mijn boosheid, mijn agressie, mijn overreageren.
Dat mag ik gaan vervangen door Zachtaardigheid. Het tweede symbool waarvan de Z gevormd is door twee veren die in het midden verbonden zijn door drie krullen. Die staan voor het kind in mij, de puber in mij en de volwassene. Kind geel, puber oranje en volwassene turqoise.
De volwassene in het midden die verbonden is met zowel het kind als de puber en hen “hoort”. Hun inbreng waardeert en meeneemt in het voor hun opkomen tijdens conflictsituaties, maar hen het niet laat overnemen.
Daarvoor heb ik een goede band met mijn innerlijk kind en puber nodig. Die moeten mij vertrouwen dat ik het juiste doe en voor hen opkom. Doe ik dat niet zullen zij mij niet vertrouwen en het soms overnemen.
Dus Zachtheid welkom en van alle te’s neem ik afscheid.
